Ο φυσιολογικός τοκετός πρέπει να είναι αυτό που λέει η λέξη, φυσιολογικός.
Αυτό σημαίνει ότι ξεκινάει και τελειώνει σε εύλογο χρονικό διάστημα και χωρίς να χρειαστούν σημαντικές μαιευτικές παρεμβάσεις, με τη γέννηση ενός υγιούς παιδιού.
Σήμερα δεν είναι αποδεκτό να χρησιμοποιούνται τακτικές όπως εξωτερικοί ή εσωτερικοί μετασχηματισμοί ή κουτάλες, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος τραυματισμού του παιδιού ή της μητέρας.
Ο φυσιολογικός τοκετός είναι πιο επώδυνος, αν και η επισκληρίδιος αναισθησία έχει μειώσει τον πόνο, ειδικά όταν αυτός είναι πιο έντονος, στη φάση της διαστολής, τότε που πρέπει να ανοίξει ο τράχηλος για να μπορέσει να περάσει το κεφάλι του παιδιού.
Βέβαια, ακόμα και με την επισκληρίδιο δεν σημαίνει ότι η γυναίκα δεν θα αισθάνεται τίποτα, γιατί για να γίνει πρέπει να έχει ξεκινήσει ο τοκετός.
Διαφορετικά, σταματάει τους πόνους και θα πρέπει να περιμένει η γυναίκα να περάσει η επίδραση των φαρμάκων για να ξαναρχίσει.
Στο τελευταίο στάδιο, σε αυτό της γέννας, η γυναίκα πρέπει να είναι σε θέση για εξώθηση, να σπρώξει για να περάσει το μωρό από τον κόλπο και να γεννηθεί.
Είναι γεγονός ότι η γέννηση του μικρού ανθρώπου είναι πιο πολύπλοκη υπόθεση απ’ ότι είναι για τα άλλα θηλαστικά, λόγω της όρθιας στάσης που άλλαξε την πορεία στο κανάλι του τοκετού, και των μεγάλων διαστάσεων του εγκεφάλου.
Έτσι το σώμα της γυναίκας, ιδιαίτερα η λεκάνη της, καλείται να αντιμετωπίσει στιγμές ιδιαίτερα έντονες.
Όμως, ακόμα και χωρίς επισκληρίδιο, ο πόνος είναι υποφερτός και οι περισσότερες γυναίκες ξεχνούν τι πέρασαν όταν κρατήσουν στην αγκαλιά τους το νεογέννητο μωρό τους.
Άλλωστε, αν ήταν τόσο δύσκολα τα πράγματα καμιά γυναίκα δεν θα έκανε δεύτερο ή τρίτο παιδί, που συνήθως η γέννησή τους είναι πιο εύκολη από το πρώτο.
Επιπλέον, ο φυσιολογικός τοκετός έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να παραβρίσκεται και ο σύζυγος και να δει όλη τη διαδικασία, αν το αντέχει, με αποτέλεσμα να αυξάνει ο δεσμός του ζευγαριού μεταξύ τους και με το νεογέννητο μωρό τους.
Βέβαια, ο φυσιολογικός τοκετός είναι απρόβλεπτος και μπορεί να καθυστερήσει σε σχέση με την ημερομηνία που αναμένεται, αυξάνοντας κατακόρυφα το άγχος και την ανησυχία των μελλοντικών γονέων.
Πολλές γυναίκες αναφέρουν ότι προς το τέλος έχουν εφιάλτες για τη διαδικασία γέννησης και όσο η ημερομηνία πλησιάζει γίνονται πιο ανήσυχες και πιο αγχωμένες.
Η μήτρα είναι ένας δυνατός και μεγάλος μυς: δεν υπάρχει μεγαλύτερος ούτε στον άνδρα.
Κάνει μια σημαντική, σκληρή δουλειά και χρειάζεται να μη βρει εμπόδια, για να μπορούν οι συστολές να είναι πραγματικά αποτελεσματικές. Ποια είναι αυτά τα εμπόδια;
Είναι το άγχος που συχνά καταλαμβάνει τη γυναίκα, επιδρώντας αρνητικά στη αναπνοή της, στην μυϊκή της κατάστασης, στην διαστολή του τραχήλου.
Είναι ο τρόπος αντίδρασης: όταν οι συστολές είναι πιο έντονες, η τάση της γυναίκας είναι να σφίγγεται, λες και μπορεί έτσι να αποφύγει την αίσθηση.
Αλλά τότε δημιουργείται γύρω από τη μήτρα μια κατάσταση μυϊκής σύσπασης που εναντιώνεται στη φυσική λειτουργία με αποτέλεσμα την επιβράδυνση του τοκετού, πιθανές επιπλοκές και συνεπώς ιατρική επέμβαση.
Η ενθάρρυνση, η διακριτικότητα, η συμπαράσταση, η υπενθύμιση μέσων ανακούφισης, η πληροφόρηση για όσα συμβαίνουν, μπορούν από μόνα τους να ανακουφίσουν σημαντικά.
Μελέτες έδειξαν ότι τότε η διάρκεια του τοκετού είναι μικρότερη, οι παρεμβάσεις στη φυσική πορεία του τοκετού λιγότερες, η ανάγκη για φαρμακευτική ανακούφιση του πόνου μικρότερη, καθώς και ο αριθμός των καισαρικών.
Καλέστε όλο το 24ωρο σε κάθε επείγουσα περίπτωση.